Ξεκινήσαμε να γράφουμε γιατί Ελληνικό...Σε μια μεγάλη αγορά χρειάζεται να πείσεις κάποιον να σε εμπιστευθεί, κάποιον που δεν σε ξέρει.
Φτιάχνουμε το site μόνοι μας, δεν είμαστε επαγγελματίες του χώρου, η δουλειά μπορεί να βγαίνει σχετικά αργά, αλλά βγαίνει με μεράκι, αγάπη για το αντικείμενο και πάθος για το όμορφο. Πολλές φορές σταμάτησα να γράφω, κοιτώντας με βλέμα απλανές. Γιατί επιμένω σ΄αυτόν τον τρόπο κατασκευής.
Οι λύσεις για "εύκολη" φθηνή παραγωγή πολλές. Είτε με μεταφορά έδρας, είτε με μεταπώληση φθηνού εισαγώμενου. Γιατί; Γιατί πάω κόντρα στο ρεύμα του καιρού;Γιατί πεισμώνω έτσι;
Είναι στην φύση μου, απο μικρός το 'χω. Ποτέ δεν έκανα ότι οι πολλοί. Προσπαθούσα για το καλύτερο, και ας ήταν δυσκολότερο. Αλλά χαμογέλαγα μετά, όπως χαμογελάω και τώρα. Κάποτε γνωρίζωντας ενα ψυχολόγο, και πάνω στην κουβέντα μου ζήτησε μια κάρτα μου,βγάζωντας απο τις τσέπες μου λεφτά, κλειδιά, αναπτήρες,χαρτιά,βίδες...ώ ναι!!!...μου είπε "Εσύ παληκάρι μου, λεφτά δεν θα κάνεις, γιατί δεν τα σέβεσαι", παρατηρώντας τα τσαλακωμένα χιλιάρικα τότε. Τι αξία έχει να σέβεσαι τα λεφτά γιατρέ μου αν χάνεις την αξιοπρέπεια σου για αυτά του είπα. Φέρε και ενα χαρτάκι τώρα να σου γράψω το τηλέφωνο μου, γιατί κάρτα δεν βρίσκω....
Χύμα, αλλά αξιοπρεπής.
Χρόνια μετά κατάλαβα, ίσως και αυτή τη στιγμή που γράφω, το γιατί της εμμονής μου σ΄αυτόν τον τρόπο δουλειάς.
Δεν θέλω να χάσω την αξιοπρέπεια μου, μας κατ΄επέκταση, στο βωμό του χρήματος.
Δεν θέλω να κρύβω, να κρύβομαι, μ΄αρέσουν οι αλήθειες, να κοιτάω τον άλλο στα μάτια, όποιος και αν είναι, και να χαμογελάω.
Εγω θα μείνω εδώ στα πιστεύω μου, δουλευωντας όπως οι πατεράδες μας, το ξύλο με τον τρόπο που μας έμαθαν, με λιγότερα κέρδη μεν αλλά καθαρός με την συνείδηση μου, στην ηρεμία της ψυχής μου.
Δίνω δουλειά, σε Έλληνες τεχνίτες. Ισως κάποιες φορές αυτό να φαντάζει ρατσιστικό,αλλά "αν δεν κοιτάξεις το σπίτι σου, πέφτει και σε πλακώνει". Δεν θέλω να βάλω "άλλο" ενα χεράκι να πατώσουμε ακόμα πιο πολύ αυτή τη χώρα. Θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Σκαλίζω τις μνήμες μου πριν(σσσσ 40+ χρόνια) και λέω τι όμορφα που μεγαλώσαμε. Κάτι που δεν ζουν τα παιδιά τώρα, και κάτι που αν δεν κινητοποιηθούμε, για την μεθεπόμενη γεννιά θα είναι πολύ χειρότερα. Αν θα μεγαλώσει στην Ελλάδα φυσικά. Πείσμωσα ακόμα ποιό πολύ, τσαντίστηκα θαρρώ. Όλοι πρέπει να κάνουμε κάτι. Μα αν περιμένουμε το όλοι, και δε το κάνει ο καθένας ξεχωριστά απο πεποίθηση, δεν κάνουμε τίποτα. Ολοι είναι ο καθένας μας.
Οι σκέψεις οπλίζουν με δύναμη για συνέχεια.
Χαμογελάω...θα είμαι εδώ. Θα τιμήσω όσα οι εκπρόσωποι μας αγνοούν υπολοιπόμενοι αξιοπρέπειας.
"Το έπιπλο και οι φίλοι φαίνονται στο χρόνο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου